قرارداد با ایرباس؛ قطعه ای از یک پازل
در سفر اخیر رئیس جمهور به فرانسه و ایتالیا به همراه یک هیئت ۱۲۰ نفره، مبادلات تجاری زیادی به امضا رسید که مهمترین آن امضای قرارداد خرید ۱۱۸ فروند هواپیمای ایرباس به ارزش ۲۵ میلیارد دلار بود.
جهان‌اقتصاد: امضای این قرارداد هم در رسانه های داخلی و هم در رسانه های خارجی بازتاب فراوانی داشت و هر کدام با زاویه ی خاصی اثرات اقتصادی و سیاسی این قرارداد را مورد بررسی قرار دادند. نکته ای که در نقدهایی پیرامون این قرارداد به چشم می آید نگاه یکجانبه و تک بعدی به این قرارداد بویژه در رسانه های داخلی است، در حالیکه به نظر می رسد دولت یازدهم رویکردی را اتخاذ نموده است که نه تنها صنعت هوانوردی بلکه صنعت حمل و نقل را به طور کلی شامل می شود و نقطه آغازین چنین رویکردی را باید در ماه ها قبل و در مصاحبه دکتر محمد سعیدی مدیرعامل کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران با لویدز لیست جستجو کرد.
دکتر محمد سعیدی اواخر مهر ماه سال جاری در گفتگو با لویدز لیست به مهمترین برنامه های بعد از لغو تحریم کشتیرانی اشاره کرد و از انعقاد قراردادهای بزرگ ساخت کشتی با صرف بخشی از پول های بلوکه شده به واسطه تجارت با چین، کره جنوبی، ژاپن و هند در زمان تحریم و ورود قوی و سریع به حمل و نقل جهانی خبر داد که در راستای این امر و در سفر اخیر رئیس جمهور به فرانسه سند همکاری در امور کشتیرانی و لجستیک میان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و کشتیرانی CMA-CGM فرانسه به امضا رسید.
گام بعدی در راستای تحول در صنعت حمل و نقل، انعقاد قرارداد با شرکت ایرباس بود و بالاخره نوبت به حمل و نقل ریلی رسید تا رئیس جمهور در مراسم آغاز عملیات اجرایی برقی شدن خط آهن مشهد– تهران از توسعه ریلی و اتصال راه آهن جمهوری اسلامی ایران در آینده به کشورهای آذربایجان و عراق سخن بگوید.
اتخاذ چنین رویکردی علاوه بر نوسازی صنعت حمل و نقل و افزایش کارایی و پیامدهای زیست محیطی آن، پیامدهای اقتصادی مهم دیگری نیز دارد که می توان به آنها اشاره کرد. تامین مالی همه یا بخشی از این قراردادها از محل دارایی های بلوکه شده آنگونه که مدیر عامل کشتیرانی جمهوری اسلامی بیان کرده اند، می تواند از تزریق یکباره و مستقیم این پولها به اقتصاد ایران جلوگیری کرده و ضمن کاهش اثرات تورمی ورود حجم بسیار بالایی پولهای بلوکه شده، موجب سرمایه گذاری این پول ها در صنعت حمل و نقل و استفاده از سود حاصل از این سرمایه گذاری ها شود و از این طریق جایگاه این دارایی ها به عنوان ثروتی بین نسلی حفظ شود.
از سوی دیگر، با سرمایه گذاری در صنعت حمل و نقل با توجه به ظرفیت ها و مزیت های کشورمان در مقایسه با رقبای منطقه ای، صنعت حمل و نقل کشورمان میتواند در بلندمدت ضمن پیشی گرفتن از آنها، نقش گسترده تری را در حمل و نقل هوایی، دریایی و ریلی بین المللی بازی کند که به دلیل سرمایه گذاری های مشترکی که در این حوزه انجام میگیرد، علاوه بر منافع اقتصادی، منافع سیاسی و امنیتی خاص خود را به دنبال دارد.
مطالب زیر را حتما بخوانید:
نظرات کاربران