به گزارش پیوست، بحران اقتصادی در سال ۲۰۰۸ با فساد در بخش املاک و بازارهای مالی ایالات متحده آغاز شد و کمی بعد به اقتصاد حقیقی نفوذ کرد و بقیه بخش‌های جهان را نیز تحت تاثیر قرار داد. بحران کرونا اما با تاثیر شدید و یکپارچه‌‌اش با بحران سال ۲۰۰۸ متفاوت است؛ در همان ابتدا اقتصاد حقیقی فورا و به طور کامل تحت تاثیر قرار گرفت و جهان وارد یک بحران اقتصادی شد.

بانک های مرکزی پول چاپ کردند

با شیوع موج اول کرونا بانک‌های مرکزی شروع به چاپ چندین تریلیون پول کردند و انتظار می‌رود این مبلغ در آینده نیز افزایش یابد. سیستم حمایتی دولت‌ها از کسب وکارها فعال شد و کمک‌های پولی برای نجات افراد یا تجارت‌های موجود تزریق شدند.

ورود مقدار زیادی نقدینگی به سیستم‌های پولی موجب شد تا بخش زیادی از نقدینگی وارد  بازار سهام شود. همین جریان ورود نقدینگی را می‌توان به بازار رمزارزها نیز پیش بینی کرد.

بانک‌های مرکزی برای مبارزه با بحران کرونا و با تکیه بر ابزارهای اقتصادی خود یک درآمد حداقلی را تضمین کردند. یک سیستم مالی که با تکیه بر پشتوانه ملموس پدید آمده باشد در دوران بحران نقش تعیین کننده‌ای خواهد داشت، درست همانند نقشی که طلا در دوران بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ ایفا کرد.

در قرن بیستم نیز رکود بازار در سال ۱۹۲۹ به دلیل تحول پولی و نقدینگی در جهان به رکود اقتصادی در دهه ۱۹۳۰ انجامید در آن زمان نیز طلا در واقع به دلیل ارزشی که داشت ذخیره می‌شد و افراد برای حفظ ارزش دارایی‌هایشان از طلا استفاده می‌کردند.

کسانی که در بازارهای رمزارزی فعالیت دارند با ساز و کار عرضه و تقاضا در بازارهای سهامی آشنایی دارند. قیمت رمز ارز ها به پشتوانه یک دارایی مشخص نمی‌شود یا درآمدزایی در این حوزه تعیین کننده قیمت نیست، قیمت‌ها تنها براساس نسبت عرضه و تقاضا تغییر می‌کنند.

با توجه به تزریق پول به بازارهای سهامی، تقاضا در این بازارها افزایش یافته و درنتیجه شاهد تورم یا رشد قیمت‌ها در بازار بورس هستیم. در واقع جریان پولی باعث افزایش قیمت‌ها شده این در شرایطی است که دارایی یا شرکت اصلی به دلیل بحران کرونا در حال رکود قرار دارند.

آیا رمزارزها نجات بخش هستند؟

ابزارهای پولی مدرن انعطاف پذیر، سریع، گسترده و قدرتمند هستند؛ بکارگیری آنها در چنین شرایطی یک امر منطقی است. افرادی که عقیده دارند «بیتکوین این مسئله را حل می کند» اگر بی‌سواد نباشند قطعا مسیر اشتباهی را در پیش گرفته‌اند.

حتی در این عصر فراوانی هم بیت‌کوین قادر به تامین بودجه برای رفع گرسنگی و دشواری‌های شهروندی نیست. زیرسوال بردن پشتوانه‌های مالی در این دوران بحرانی کار نادرستی است و بیت‌کوین نه تنها پشتوانه مالی بلکه پول هم محسوب نمی‌شود. رمزارزها به جای حمله به بانک‌های مرکزی باید روی زمینه‌ای که عملکرد خوبی در آن دارند تمرکز کنند: انبار مجازی ذخیره اعتبارات.

با پایان سرو صدای کرونا این جنبه از کاربردهای بیت‌کوین بیشتر به چشم خواهد آمد. رمزارزها روش خاص خود را برای نگهداری و رشد ثروت دارند و با اینکه تا به امروز سود اصلی متعلق به خریداران اولیه بوده است شرایط در حال تغییر است.

با ورود نقدینگی به بازار بیت‌کوین و با توجه به تعداد محدود بیت‌کوین، افراد بیشتری روی افزایش قیمت این رمزارز سرمایه‌گذاری خواهند کرد البته منطق عددی بازار نیز همین را اقتضا می‌کند و احتمالا باتوجه به عملکرد خوب رمزارزها در دوران بحران، شاهد ورود نقدینگی به این بازارها خواهیم بود.

از نقطه نظری کلی‌تر، بلاکچین‌های منبع باز احتمالا آینده داده‌ها، داده‌های شخصی، داده‌های رای‌گیری و داده‌های دارویی را شکل خواهند داد. امروزه ما روی سرمایه‌گذاری و بانکداری تمرکز داریم. کوین‌های پایدار نوعی ثبات را به شما عرضه می‌کنند، دیگر رمزارزها رشدی عجیب را در آینده خواهند داشت و برخی هردو ویژگی را دارند.

در واقع رمز ارز را می‌توان به عنوان منبع ذخیره ارزشمندی تعریف کرد که امنیت و پتانسیل رشد را به همراه دارد و در این مسیر موفق بوده است. اما حال این سوال مطرح می‌شود که آیا رمزارزها بحران اقتصادی و مالی را حل می‌کند؟ خیر. رمزارز گام تازه‌ای برای سیستم مالی جهان محسوب می‌شود.

درصورتی که این تصویرسازی به حقیقت بپیوندد و اجرای برنامه‌ها به خوبی انجام گیرد شاید در آینده حتی مرکزیت سیستم مالی جهان به عهده رمزارزها باشد.

منبع: پیوست به نقل از cointelegraph