ضوابط و قوانین و مقررات نشر دیجیتال/ ضوابط نظارت بر محتوا
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در راستای نظارت بر تولید محتوای دیجیتال با هدف جلوگیری از ظهور فضاهای آسیب زا و پیشگیری از نشر محتوای نامناسب حدود و ضوابط تولید و انتشار محتوای دیجیتال را معین میکند تا از فضای سالم و سازنده نشر دیجیتالی کشور حمایت و حراست نماید. انتشار محتوای دیجیتال که به شرح زیر مخل به مبانی اسلام و حقوق عمومی باشد، ممنوع است:
بند یکم. انتشار محتوای الحادی و مخالف موازین اسلامی و اهانت به اسلام و مقدسات آن.[1]
بند دوم. تخریب هویت ملی و تمسخر باورها، آیینها و زبانهای قومی و اقلیتهای دینی. [2]
بند سوم. ترویج مادی گرایی فلسـفی و اخلاقی، اندیشـهها و جریانهای فکـری مخالف با جهانبینی اسلامی.[3]
بند چهارم: ترویج ناهنجاریهای اجتماعی، منبهات فرهنگی و خرده فرهنگهای مغایر با ارزشهای جامعه[4]
بند پنجم. تبلیغ و ترویج فرقههای انحرافی، عرفانهای کاذب و سبکهای زندگی مخالف با شریعت اسلامی.[5]
بند ششم. اشاعه فحشاء و منکرات و انتشار هرگونه محتوای خلاف اخلاق و عفت عمومی. [6]
بند هفتم: تضعیف نظام جمهوری اسلامی ایران و ضدیت با استقلال کشور.[7]
بند هشتم. تبلیغ نظامهای استکباری، استبدادی و سلطنتی و گروههای محارب و غیر قانونی.[8]
بند نهم. اخلال و تشکیک در وحدت ملی و انسجام اسلامی.[9]
بند دهم. توهین، تخریب، افتراء یا هجو نسبت به اشخاص حقیقی و حقوقی که حفظ حرمت آنها از نظر شرع و قانون لازم است.[10]
بند یازدهم. تحریک، تطمیع، تهدید و یا ارائه روشهای ارتکاب اعمال غیر قانونی. [11]
بند دوازدهم. تسهیل و ترویج روشهای ارتکاب جرایم رایانهای.[12]
بند سیزدهم. تحریک، تسهیل، دسیسه و یا تعاون بر انجام حرامهای شرعی.[13]
بند چهاردهم. نشر محتوای مخل اقتصاد کشور و فعالیتهای تجاری و مالی غیر قانونی. [14]
بند پانزدهم. نشر اکاذیب، محتوای خلاف واقع و تحریف حقایق مسلم دینی و علمی و وقایع مهم تاریخی.[15]
بند شانزدهم. انتشار محتوایی که موجب ضرر به سلامت جامعه، خانواده و شخصیت کودک و نوجوان باشد.[16]
تبصره: موارد ذیل از شمول بندهای مذکور در ماده پنجم خارج است:
الف – تحقیقات علمی و استدلالی در زمینه مکاتب الحادی که فاقد موضعگیریهای تبلیغی و ترویجی باشد.
ب – تبیین مسائل مورد نیاز جامعه در زمینههای اخلاقی و جنسی به دور از تحریک و ابتذال و به شیوهی علمی جهت آموزش، شناخت و انتقال پیامهای مثبت و عبرت آموز.
ج – بیان کاستیها و نارساییهای نظام جمهوری اسلامی ایران با هدف شناخت دقیق مسائل و دستیابی به راه حل مناسب و سازنده با بیانی استدلالی و بدون تهمت و افتراء.
د – نقد و نفی آداب و سنن غلط و انحرافی به قصد اصلاح و بدون شائبه سیاسی.
ه – طرح مواضع فکری و عملی مخالفان انقلاب به منظور بررسی عالمانه.
و – انتشار محتوای علمی و استدلالی و عقیدتی که محرک احساسات منفی و مخل وحدت میان اقوام و فرق مختلف کشور نباشد.
ز: آوازها و نواهای محلی و ملودیهای آموزشی که پارهای از فرهنگهایی محلی و فولکلور محسوب شده و مغایر با هنجارهای ایران اسلامی شناخته نشده باشد.
[1]– بند 1 ماده 6 قانون مدنی؛ بند 7 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 513 قانون مجازات اسلامی.
[2]– ضوابط نشر کتاب (شماره 1 و 8 بند ج ماده 4) .
–[3] بند 9 ماده 6 قانون مدنی؛ ضوابط نشر کتاب (شماره 8 بند الف ماده 4) .
[4]– ماده 512 قانون مجازات اسلامی؛ ماده 514 قانون مجازات اسلامی.
[5]– بند 9 ماده 6 قانون مدنی؛ بند 10 ماده 6 قانون مدنی، ضوابط نشر کتاب (شماره 3 بند الف ماده 4) .
[6]– بند 2 ماده 6 قانون مدنی؛ بند ب ماده 15 قانونجرایم رایانهای و ماده 639 قانون مجازات اسلامی.
[7]– بند 1 ماده 6 قانون مدنی؛ بند 12 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 500 قانون مجازات اسلامی؛ ضوابط نشر کتاب (شماره 5 بند ب ماده 4) .
[8]– بند 9 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 500 قانون مجازات اسلامی؛ ضوابط نشر کتاب (شماره 4 بند ب ماده 4) .
[9]– بند 4 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 512 قانون مجازات اسلامی ضوابط نشر کتاب (شماره 7 بند ب ماده 4) .
[10]– بند 7 ماده 6 قانون مدنی؛ بند 8 ماده 6 قانون مدنی؛ مواد 609 و 700 قانون مجازات اسلامی؛ بند 8 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 697 قانون مجازات اسلامی.
[11]– ماده 43 قانون مجازات اسلامی؛ ماده 74 قانون تجارت الکترونیک.
[12]– قانون جرایم رایانهای؛ ماده 498 قانون مجازات اسلامی؛ ماده 511 قانون مجازات اسلامی؛ بند 5 ماده 6 قانون مدنی.
[13]– بند 3 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 43 قانون مجازات اسلامی.
[14]– بند 5 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 43 قانون مجازات اسلامی؛ قانون اخلال در نظام اقتصادی کشور.
[15]– بند 11 ماده 6 قانون مدنی؛ ماده 698 قانون مجازات اسلامی؛ ضوابط نشر کتاب (شماره 3 بند ج ماده 4) .
[16]– ماده 15 قانون جرایم رایانهای؛ ماده 25 قانون جرایم رایانهای؛ قانون اخلال در نظام اقتصادی کشور.
سلام وقتی دولت الکترونیکی است ابلاغ به خوانده از طریق تلفن ابلاغ می شود ولی مسیج به خواهان میاد که ادرس خوانده شناسایی نشد، این یک پارادوکسه چطور تلفنی به خوانده ابلاغ شده ادرس ناشناخته؟ تازه خواهان تهدید میشود اگر ادرس او شناخته نشه پرونده مختومه، خوب همینه به خوانده تلفنی ابلاغ کنن اکر ادرس درست ندی و برای دریافت ابلاغ اقدام نکنی به منزله ابلاغ قانونی تلقی بشه، این که نمیشه خوانده قبلا با تلفن مطلع بشه و هر ماموری امد در خونه بگه نیستن این یعنی ضایع شدن حق خواهان و همکاری با خوانده، در روش دولت الکترونیکی اول قضیه ابلاغات درست و شفاف کنن
سلام وقتی دولت الکترونیکی است ابلاغ به خوانده از طریق تلفن ابلاغ میشود ولی مسیج به خواهان میاد که ادرس خوانده شناسایی نشد ، این یک پارادوکسه چطور تلفنی به خوانده ابلغ شده ادرس ناشناخته ؟تازه خواهان تهدید میشود اگر ادرس اوشناخته نشه پرونده مختومه ، خوب همینه به خوانده تلفنی ابلاغ کنن اکر ادرس درست ندی وبرای دریافت ابلاغ اقدام نکنی به منزله ابلاغ قانونی تلقی بشه ، این که نمیششه خوانده قبلا با تلفن مطلع بشه وهر ماموری امد در خونه بگه نیستن این یعنی ضایع شدن حق خواهان وهمکاری با خوانده ، در روش دولت الکترونیکی اول قضیه ابلاغات درست وشفاف کنن