رسیدگی به دعاوی حقوقی در دادگستری و محاکم قضائی، مستلزم تقدیم دادخواست از طرف مدعی (خواهان) می‌باشد.

دادخواست؛ در حقیقت یک برگه چاپی است که درخواست خواهان درآن قید شده است یا به عبارت دیگر “دادخواست بیان ادعا نزد مراجع قضایی در اوراق مخصوص است”. دادخواست ها براساس نوع مطالب مندرج در آن‌ها تا حدی با هم متفاوتند، اما همگی آنها حاوی نکات زیر هستند:

• نام، نام خانوادگی،‌نام پدر، سن،‌ اقامتگاه و سایر مشخصات خواهان (خواهان یا مدعی شخصی است که از دادگاه چیزی برای خود و به ضرر دیگری می‌خواهد). در صورتی که دادخواست توسط وکیل تقدیم شود، مشخصات وکیل باید درج شود.
• قید نشدن مشخصات یا ناقص بودن آن باعث رد دادخواست خواهان می شود.
• نام، نام خانوادگی، اقامتگاه و سایر مشخصات خوانده (خوانده یا مدعی علیه شخصی است که دعوی به او توجه دارد. به عبارت دیگر، شخصی است که ادعا علیه او اقامه شود). در صورت قید نشدن مشخصات یا ناقص بودن آن، دادگاه طی یک اخطاریه به خواهان فرصت می‌دهد تا نسبت به رفع نقص اقدام کند در غیر این صورت دادخواست خواهان رد خواهد شد.
• تعیین خواسته و بهای آن مگر آنکه تعیین بها ممکن نبوده یا خواسته مالی نباشد (آنچه را که مدعی از دادگاه تقاضا می‌کند خواسته یا مدعی به گویند)
• تعهدات یا جهاتی که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می‌داند به طوری که مقصود واضح و روشن باشد.
• عنوان دادخواست: آنچه را که خواهان از دادگاه درخواست دارد.
  
• شرح دادخواست: ذکر ادله و وسایلی که خواهان برای اثبات ادعای خود دارد، از اسناد و نوشته‌ها، شهود و غیره.

نگارش یک دادخواست حقوقی توسط وکیل دادگستری، ماحصل سالها تجربه و دانش عملی وکیل در حوزه دعاوی حقوقی و کیفری است. عدم دقت در تنظیم دادخواست‌ها و سایر اسناد حقوقی، موجب می‌شود تا نتیجه پرونده در عین حقانیت، مطلوب نباشد.